Miro azul escuro, case negro./ Logo horizonte semitransparente,/ cheiro a terra mollada despois da tormenta,/ gotas que esbaran nas follas de flores impensables./ Existen, mais non parecen deste mundo./ Soño./ Vivo./ Por que e como?./ Importa pouco./ Escoito ecos perdidos no aire,/ deixa, non te molestes, xa pasa... É algo parecido o da: lluvia andante semiparalela. Caer e volver a levantarse sen temperatura... recuperar, a pouco a noción de vida para mancarse o menos posible.
No hay comentarios:
Publicar un comentario