jueves, 9 de agosto de 2018

SEMPRE HAI ONDAS

Tópico.
Como un mantra impronunciable.
Collemos espumas ata a ourela. Lembran grandes ondas verdes de auga quente dalgún novembro.
Sensación agradable no mar...
Ten moito de montaña... ten moito de mar: libre, tópico, harmonioso.
Na calma destes días de movemento rabioso sempre recordo ter escoitado o mar naquela parede alpina... pero este xa é outro asunto.

Foto R. López Rodríguez

miércoles, 1 de agosto de 2018

ENTRE LOUSA E CUARCITA...


...volvo atoparme con  X. Pérez Mondelo no blog de Roque Soto, "En busca da cagalla do lagarto":

http://papelmarelo.blogspot.com/2017/01/ramon-vila-anca-poetica-da-luz-x.html

Semella que pasara unha vida Pepe, semella que non fun eu que capturou esas luces e lle puxo un pé coas palabras núas.
Nun intento de buscar acougo despois das túas mensaxes, pérdome, unha vez máis, nos recunchos do papel marelo; vexo cousas novas e cousas vellas e sinto tamén, unha vez máis, que non lin o suficiente. Nunca é suficiente.
É inútil andar na pescuda da poética da luz... lembro luces sublimes en lugares e situacións  que teñen máis que ver coa imaxinación que coa realidade... de súpeto algunha foto de Steve McCurry invítame a pensar que eu tamén estiven alí, baixo algún ceo de Asia.
Hai un ano regresábamos cheos da luz do Karakorum...

Glaciar do Baltoro. Pakistán
Supoño que esta imaxe tamén terá unha historia pero...