A Serra da Moá ten para min un gran valor sentimental, a miña avoa paterna, de San Clodio, sempre falaba destas montañas; e o meu pai, ao longo da súa vida laboral, subiu milleiros de veces pola estrada que conduce ao alto deste porto cara as terras de Castro Caldelas.
Nunca estivera por alí con neve... Cando neva, como é lóxico, sempre tiramos cara as montañas do Courel e dende alí sempre pensaba, ao ver estas montañas do outro lado do río Sil, gustaríame esquiar algún día por alí.
Feito e marabillado polo seu bosque nevado, mágoa de máis luz e máis días...
No hay comentarios:
Publicar un comentario