Os pasos son os mesmos; o outono, a ollada e a mente non...
Aquel outono vermello que chegou sen querer, queda xa demasiado lonxe.
Todos os anos, o outono, é demasiado complicado.
Sigo pensando demasiado no
alfareiro de Bhaktapur.
 |
| As taras do Val de Visuña e o reino do Monte Formigueiros |
 |
| Val da Seara cara o Fócaro, cara á Lucenza... |
 |
| No que chaman o rego das Maseiriñas, preto do barrio da Igrexa, en Visuña |
 |
| O río Selmo antes de chegar a Ferramulín |
 |
| O val da Seara |
 |
| Baixo a fervenza de Vieiros. Fervenza das fervenzas... |
 |
| Chapacuña do Polpiñeiro, en Quiroga |
 |
| O curso seco do río Visuño na outonada. Por aquí só se pode pasar cando o río quere... |
 |
| Taras do Val de Visuña por riba da aldea de Céramo |
 |
| Fervenza do Fócaro |
 |
| Chegando ao Pozo Negro, no río Quiroga, en Quiroga vila |
 |
| Chapacuña e "aceña" do Brasileiro, en Ferramulín, no río Selmo |
 |
| Chapacuña do Polpiñeiro. O río Quiroga sempre foi magnífico |
 |
| "Aceña" do Brasilieiro. En Ferramulín, no río Selmo |
 |
| As "gurbias" da Seara e a fábrica da luz |
 |
| Gurbias da Seara e muíño da Casa Carrete? |
 |
| No interior do río Visuña durante a outonada sen auga. Só cando o río quere |
 |
| A Seara, só |
No hay comentarios:
Publicar un comentario