UN VAL E O SEU BALCÓN... VAL DE QUIROGA DENDE BUSTELO DE FISTEUS

Literalmente miles de solpores dende aquí.
Hoxe a tormenta fixo que a luz mudara e se volvera incerta.
Como será unha luz incerta?

A tormenta e a súa luz dende Bustelo de Fisteus

ESTRADA NA CRUZ DE OUTEIRO. MONTAÑAS DO CAUREL

Érase unha vez...

Baixo como miles de veces da Seara. Tarde de choiva e frío. Luces imprecisas.
Fun ata a Fervenza do Fócaro e percorrín a aldea con calma. Xa había tempo...
Nugallán deixo a cámara na casa. Nunca, xamais saía sen a cámara. 

Á tardiña, na estrada, despois da Cruz de Outeiro, brétema consistente e unha luz verde e pastosa. Lembro que vivo nun paraíso de luces e cores sen importar a hora e o día... disparo... disparo... disparo... 

A situación dura un intre coma moitas outras veces pero é real. 

PRIMAVERA DO 1º DE MAIO NAS MONTAÑAS DO CAUREL

Precisaba unha inmersión así.
Pensaba buscar algo distinto... non foi distinto pero reconfortou.
Hoxe, ao día seguinte, cando penso en compartir estas fotos neste espazo despois de tanto tempo, resulta que o ceo se desplomou sobre nós e a rabia e a impotencia apoderouse de todo, de súpeto, sen solución... 

Montes da Seara, Formigueiros ao fondo

Castromao

Pena do Mar de Arriba

Val de Visuña

A luz máis espectacular destas montañas sempre está na Devesa das Valiñas, no Val de Visuña

Pena do Mar de Arriba, estrada Visuña-Ferramulín

Montes de Ferramulín

Fonte de Cais sempre está aí...