Semellaba non ser o día.
Coma moitas outras veces foi.
Non hai moita neve aínda que é suficiente para pasar unha magnífica tarde lembrando outras neves nun camiño ben coñecido... algunha vez ocorreuseme pensar que tería subido ao Monte Formigueiros unhas 400 veces; claro, son moitos anos e estou seguro de que polo menos durante 20 anos subín 20 veces ao ano que, moitos anos, foron bastantes máis.
Hoxe seguramente terei que subir andando; non pasa nada, tamén hai moito que non subo e xa teño ganas. De todos os xeitos o equipo vai no coche e finalmente fun con esquís case ata o cumio.
A ruta é do máis clasico nas montañas do Caurel, dende a golado do Couto, pola pista ata a boca da Rogueira e logo polo camiño, agora ben marcado na vexetación, que ascende polo borde do circo onde se agacha a Devesa da Rogueira.
