Esmorece o outono e como un lóstrego vina dende a estrada...
Xa había tempo. Cando éramos río pasamos por alí moitas veces sen tempo máis que de ser iso... río.
Agora apreciamos o que significaba aquilo pero pódese ir de vagar a deixarse arrolar por un mantra que non cesa.
Nos dominios da fervenza das fervenzas, antes de abandoar Quiroga, o río Selmo salta primeiro nunha cachoeira e logo nunha chapacuña da que parte unha vella caldeira. As chapacuñas para as presas aproveitan na meirande parte dos casos saltos de auga naturais; así cunhas simples fiadas de cachotes tiñan a presa montada...
Salvaxe e sutil...
No hay comentarios:
Publicar un comentario