Muztagh Ata 2006: KASHGAR.

Este día como todos empeza demasiado pronto, aínda que estando neste mundo todo o tempo semella pouco, ata que se viran as cousas da mente. Hoxe celébrase o Sunday Market, nos libros consta como o mercado máis grande do mundo e ten a súa orixe cando Kashgar era unha das cidades máis importantes da ruta da seda. A primeira visita é o mercado gandeiro que resulta como moitos que levo vistos na miña vida pero con xentes e animais distintos, mesmo vexo as famosas cabras de cachemira, ovellas do himalaia, burros ananos, … e moita miseria. Ben, imos o mercado do domingo; como todo aquí hai poucas palabras para a súa definición. Compro cousas para levar de recordo coa presión de sempre pero tendo en conta que aquí gástanse poucos cartos, os regateos resultan entretidos e forman parte da vida deste pobo. Ó medio día comida nunha especie de McDonald con sabor chino. Regreso ó hotel para deixar as compras e descansar un rato, despois de 20’ xa estou novamente na rúa eu só para percorrer a parte árabe da cidade como sempre soñara, non hai ningún problema, ninguén che presta atención. Paso un rato apoteósico, sobre todo cos músicos fronte á mezquita, tocan durante horas unha melodía con poucas variacións: percusións e duduk, mesturase co muecín chamando á oración, arrepiante… novamente convértome nun viaxeiro. Hoxe cearemos froita no hotel, xa non hai sitio no estómago para máis comida.