Aconcagua 2005: Plaza Cólera (C2) - Plaza de Mulas (C.B).

Enfróntome ao momento máis delicado do día atemorizado; toca desmontalo todo e baixar canto antes. Vai un tempo infernal e semella empeorar por momentos. Non vale desesperarse, manter a calma é imprescindible. Recollo todo con moito esforzo e sen parar a respirar nin un minuto. Cando escribo estas palabras aínda me pregunto de onde saquei as forzas naquela situación. Cargado como unha mula diríxome cara ao delicado paso polo que se accede a Plaza Cólera, as condicións son precarias pero hai que perder altura canto antes. Xa hai pegada aberta na neve e como unha pantasma no medio da cifra chego a Nido de Cóndores que amosa un aspecto completamente desolado. Recupero as cousas do depósito e continúo baixando; abandono a montaña con moito sufrimento. Como nunha visión espectral xurde entre a brétema o Cerro Cuerno, non parece deste mundo. Outra vez bonitas fotos.Presentindo o límite vexo a morea de tendas de Plaza de Mulas, estou na casa. Aquí empeza a vida, síntome satisfeito. Levo dous días sen comer e practicamente sen beber, o meu nariz ten un aspecto horroroso; o médico di que está un “pouco” conxelado. A verdade é que a miña cara é un poema, dáme igual, son feliz.