Levántome máis tranquilo do previsto. Toca marchar e parece que por fin asumo que haberá que centrarse un pouco no que teño entre as mans. Solucionamos os problemas normais á hora de facturar e cando me dou conta xa estou novamente metido nun avión cara a París. Xa estamos todos os membros da expedición agás os tres cataláns que agardan dende onte en París; Fernado, Fer, Juanjo, Octavio, Gustavo e Jose, saímos de Madrid ás 10h30’ para coller o voo que nos levará a Pekín, o traxecto foi moi movido, como non melloren as cousas agárdame moito sufrimento nos avións. En París únense a nos Pere, Miquel e Josep. Cando son as 16h57’ estou metido novamente nun avión enorme rumbo á capital chinesa, igual é un sono. Son as 19h21’ e o avión semella saírse do mapa, escribo porque teño un intre de angustia terrible: tanto tempo para pensar non é bo. 21h30’ puiden durmir un cacho e marchou o mal estar que me producen certos pensamentos, agora o meu corpo voa por enriba de Siberia, estou chegando a Omsk, calquera diría, semella incrible. En resumen foi un voo fisicamente tranquilo que chega a Pekín ás 2 hora española e ás 8 hora local do xa día 4 de agosto. De súpeto atópome en China, en Asia, non tiña estado nunca aquí, estou canso e confundido.
No hay comentarios:
Publicar un comentario